anna40 grodowska

Nic wam nie jestem winna ani wy mnie rodzino! Jesteście jak talizman, jak bardzo drogie wino bez was nic nie jest ważne ważne , znaczenie gubi i mówiąc już poważniej możecie mnie nie lubić ja was mogę tak samo przez chwilę, dziesięc może... lecz gdy was nie ma wkoło to ciągnę się po dworze i szukam choćby cienia na drodze po was śladu ostatnie oddam tchnienie.. żyć bez was nie dam rady.

Godzina 4-ta rano... zaznaczam to ta, o której codziennie wstaję nie bez oporów, mówię od razu! nad ranem śnią mi się czasem baje a tu mnie budzik ze snu wyrywa, i swoim krzykiem mówi " wynocha" i myślę sobie... ej, czy w tym kraju ktoś mnie na pewno choć trochę kocha? To samobójstwo przecież dla zdrowia zrywać się w pędzie, gdy ciemno wkoło o 19-tej jestem padnięta a moim w domu bardzo wesoło... zamykam oczy gdy z nimi mówię ot tak na chwilę, dla odpocznienia a w duszy myślę, nie dzwoń zegarze daj mi tej nocy chwilę wytchnienia nie słyszy głupi.. wszak nastawiony jest właśnie po to, aby mną wstrząsnąć no i cóż pytam, czy tak juz będzie moje zmęczenie ma ciągle rosnąć? No a weekendy, zegar odpowie siedzę cichutko skryty w kieszeni no tak, ma rację...trzeba to przyznać tylko czy coś to w mym życiu zmieni

bardzo lubie takie klimaty...podoba mi się, brawo...

przyglądam się Judaszom... zostało jeszcze paru sprzedadzą cię, odrzucą za kilka złych denarów są w pracy, na ulicy jak kamień leżą w trawie lecz gdy cię przyuważą wychodzą coraz żwawiej ukłują w samo serce, zostawią jad i pójdą nie żyjesz z bółu prawie a im nie straszne jutro.. kolejnych znajdą ludzi wszak żywią się głupotą a dla mnie nic nie warte jest tak zdobyte złoto!