Robert Twardowski

Zimno murów, fiolety i śmierć... czerwień róż - tylko w wyobraźni mknie tanecznym krokiem czarna noc: niewidzialne patrzy. Zczerniałe druty grają jak piła rozkład życia jak muzyka łechce otumania rozum i duszę tak odlegle jest tu by cierpieć. Tu jest pięknie! -- Robert Twardowski

Witam, temat mi się podoba, natomiast zupełnie traci ten wiersz na inteprunkcji, która w moid odczuciu używana jest dosyć przypadkowo. Widać u Ciebie jakieś doświadczenie w pisaniu, ale jak pisał ktoś przede mną - brakuje mocy. Pozdrawiam Autora.