Dominik Kiepura

* * * Do żadnej ikony nawet najbarwniejszej Nie pozowali nigdy nasi bogowie Nie zamykaliśmy ich w koła wiece i organizacje A ich możliwości sięgały daleko poza diecezję Nasi bogowie są łagodni lecz kiedy wpadają gniew Siłę swego gniewu kierują przeciw sobie samym Kiedy zaś żałują i przeklinają dzień stworzenia Siebie tylko winią za źródło swego żalu Bogowie nasi chodzą w butach naszych A w koszulach ich my chodzimy Wypijamy sobie wspólnie piwo na skwerze I dzielimy się podobnymi kawałkami chleba Na obraz wzajemny i podobieństwo Lepimy się z gliny głodu