Gronostaj Cheevy

L'esprit de l'Escalier Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie wieczne obrazy przeszłych i przyszłych dni Twoją twarz, dla mnie uśmiech, tamte oczy jedyne, co pozostało mi... Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie rozkoszne chwile tak mienią się w toni rozpamiętuję, myślę, widzę, czuję jedyne, co pozostało mi... Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie skapują jedna po drugiej cierpkie łzy ciekną po deskach gęste jak żywica jedyne, co pozostało mi... Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie rzewliwy obraz śnionych nocami chwil może pewnego dnia w końcu zmądrzeję jedyne, co pozostało mi... Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie widzę Cie tutaj, jakbyś przy mnie stała wynurzyłem się, rozglądam wokoło - ach, tylko woda mnie tak oszukała... Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie przywołuje wszystko, co mówiłaś mi gdy pytałem, czy będziemy na zawsze - odpowiedź, która przyszła poniewczasie jedynie tylko to pozostało mi... Tonę "Na pustej plaży ślady stóp tak się odchodzi i nie wraca już..."

Najpiękniejsza na świecie, pani rozpaczy Usycha z biegiem pór roku Dziś nie różni się niczym od wczoraj Płacze, tkwiąc w duszy mroku Najpiękniejsza uwielbiała dawne czasy Pełnie księżyca, długie wieczory A ten jedyny rycerz z marzeń Ożywiał w jej sercu płomień Najpiękniejsza na świecie, pojęła za późno Czesząc siwe włosy, myśli Co dzień to przeklina smutny los I leje z bólem gorzkie łzy