tyrezjasz_

Nie zawsze miłe i gorliwe Mało tego! Czasami nie dość sprawiedliwe Ciągle przechowywane w najgłębszym skarbcu Strzeż Boże, by nie uległy rozdarciu Postacie, sytuacje i niemodne uczucia Powstałe w trakcie naszego życia Odyseja Syzyfowa, nierówna walka W koncie siedzi uśmiechnięta lalka Dla niej rzeczy to błache, pewnie niezrozumiałe wcale, dla mnie Akwedukty Rzymskie, wspólny początek i koniec wszystkiego, bezcenny majątek Notatki zapisane w pamięci księgach pełnie duszy budowały we wstęgach...

nowe oblicza codziennej pogody a w kącie dla obopólnej zgody porzucone kiedyś wspólne powody strawione resztki zwątpienia pozostał monolog i jednostki pragnienia które nigdy nie doczekają się spełnienia skłonności i niepotrzebne w chwili tej uprzejmości stronią od wewnętrznej ich dolegliwości w cieniu niespójnej już nagości nic nie zastąpi ich dawnej radości

W dniu zwyczajnym, w porze rannej Los przypomniał w zabawie gwarnej o przekorze historii zbawnej... W mgle spowitym leśnym gaju Świat zapomniał o codziennym swym zwyczaju Porzucił życia ciągły prąd, by spojrzeć w rozbity teraz ląd... Wszyscy razem obok siebie Zesłani w ostatni już uczuć chrzest Ufali w Boga finalny test Wierzyli w spotkanie w Niebie...!