Maja Żelichowska

lubię pisać wiecznym piórem. zmieniłam ostatnio atrament z granatowego na turkusowo - zielony. i próbuje przeżyć śmierć bliskiej osoby bez nadmiernego grania. skąd wiesz? choć wolę narrację przyczynowo - skutkową ten tekst mnie przykuł. chyba poczytam Ditfurtha :)

smakowite. opowiastki jak zamkniete pudełka. w środku dokładnie tyle treści, ile być powinno. podoba mi się, że wiesz, gdzie skończyć. ucinasz jak wprawny reżyser kadr w jedynym możliwym momencie. historia być może ciagnęła się dalej, ale do tego pudełka pasuje historyjka z zakończeniem dokładnie w tym miejscu. super.

mijam ten dzień co roku kiedyś wyznaczy drugą granicę mojego tu i teraz czy jest szczególny? może zawsze zbijam wtedy szklankę gotuję pomidorową z makaronem albo zakładam różową bluzkę a może po prostu rozmawiam z córką i piję rano kawę nie wiedząc że to właśnie od dziś za jakiś czas mnie nie będzie