zabójstwo codzienności, która zawładnęła dotychczasowym życiem
grzechy pokutowane za wady
nienawiść przeszywająca resztki ściochranych uczuć niedających określić się jednym mianem
drwiący śmiech publiczności oglądającej nasze dni
obumarłe ciało
poszczątkowane serce
to mój pierwszy wiersz, zainspirowany chwilą, wyszedł spod moich przycisków na klawiaturze w zalednie 5 minut,