Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Piotr MI

Użytkownicy
  • Postów

    1
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Piotr MI

  1. O Polsko moja budzę się przy twych promieniach lecz nigdy nie zasypiam te promienie to nadzieja na lepsze jutro w mym sercu tli sie nadzieja Polska powstanie i będzte trwać dumna Dnia kwietnia pamiętnego Biały Orzeł wzbił się w niebo dumnie frunął przez świat cały po czym spadł zostawiając rany Choć Polska to kraj dumny i wspaniały choć z brzegu skostniały i twardy choć ludzie to kurwy jak naczelnik mówił to w środku gorący i żwawy groący i żwawy lecz słaby słaby bo nie ma myśli bo nie myśli Bywaj Polsko! Jam zawsze tobie wierny ma piękna kraino chociaż na razie nikt nie woła moze przez unie stłumiona? moze w końcu zawoła i dumnie powiem Jestem Polakiem!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...