Monika Kosakowska

patrzę na linię między jedną stroną gazety a drugą gdzie cień dwudzielny bez treści gęsty i rozproszony odbijam co jakiś czas na: 88 i 89 odruch niekontrolowany a to co upływa – upływa wieczorem znowu ogarnie mnie lęk nie zamykam więc powiek osiem godzin nieistnienia w układzie bezproduktywnym pora zwietrzała i nikomu niepotrzebna niepożądane przeniesienie w czasie ubytek cennego życia tak jakby rano oznaczało koniec i śmierć i ta cienista linia gazety równolegle do moich oczu 88 i 89

Deszcz na jeziorach W taktach wietrznych liści I głuchych pomostów dudnieniach Deszcz na jeziorach a woda ma kolor niebieski czy dziwić się temu? bo chmurne niebo nad jeziorem i sina zieleń dookoła Wiatr na jeziorach W kastanietach pustych łodzi I drętwych lin skrzypieniach Wiatr na jeziorach a woda ma kolor niebieski czy dziwić się temu? bo chmurne niebo nad jeziorem i sina zieleń dookoła Dzień na jeziorach W katatonii wodnych rojeń I zimnych mgieł spacerach Kto na jeziorach? A woda ma kolor niebieski...