Tomek Malaga

Ktoś mi podciął skrzydła, pękłem niczym banka z mydła. Mimo swych przekonań i barier, przepowiadanych mi karier... Nie walczyłem z ta podłością, co zwą ja miłością. Nie próbowałem się bronic i zapobiegać, przed nadchodzącym uczuciem uciekać. Wtedy wiedziałem już w głębi, ze motyl w brzuchu się kłębi, ze nieprzespane noce... to będą tego owoce... I dałem się porwać chwili, która mogla mnie do niej przybliżyć. Lecz nie tak pisane mi było by mi się powodziło, bym szczęścia zaznał choć trochę, bym wzbudził w niej ochotę. I jestem teraz w rozterce, która tak kuje mnie w serce, ze inni maja to szczęście, by kochać i być kochanym, by pożądać i być pożądanym... Niestety wybranym to nie wystarczy, chcą mieć ja od razu na tarczy. Rania ja i mnie przy okazji, podcinając mi skrzydła fantazji...