Pysia1996

Kim Ty jesteś? Zwierzęciem. Jem jak dzika hiena. Poluję jak tygrys. Zabijam jak lew. Piję jak słoń. Kim Ty jesteś? Rośliną. Pobieram dwutlenek węgla, a wydalam tlen. Żywię się wodą. Daję nektar. Kim Ty jesteś? Człowiekiem. Mam duszę. Umiem kochać. Ten wiersz ma na uwadze ostatnie 3 wersy. Porównuje człowieka do innych istot.

Śmierć ukołysała ją do wiecznego snu Nie próbujcie jej budzić bo ona już nie wstanie Zamknęła oczy Ciało zesztywniało i pobladło Kolory zniknęły choć były takie żywe Otoczona drewnianym murem będzie żyć wiecznie Wszystkie są z głowy...żeby nie było, że przepisałam. Sumienie by mi na to nie pozwoliło.

Zasłona chmur ciemnych słońce odkryła Cały świat malując kolorami Doliny zielone zawstydzone Pokazały swe rumieńce Drzewa ukrywające się w mroku Teraz cieszą się wolnością Głaskane przez cztery wiatry Wydają się zadowolone Mam nadzieję, że ten też Wam się spodoba.... Dzięki za komentarze...;)

Trawa zielona choć spłonęła ogniem czasu Na nowo się rodzi By znów dawać nadzieję Z liści powoli spływają łzy nieba W labiryncie łodyg spaceruje młode małżeństwo Wracając do domu na ucztę I na nowo zły Pan Ciemności Zabiera od matczynej piersi córkę Demeter By znów nastała ciemność Mam nadzieję, że podoba się Wam i proszę Was o komentarze. Tytuł nosi "Veris et autumni"