Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Azaron

Użytkownicy
  • Postów

    5
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Azaron

  1. Nie pokazywałem nigdy nikomu tego co piszę, więc dziękuję wszystkim za komentarze, okazały się pomocne:) Myślę, że wrzucę jeszcze jakiś wiersz, ale na razie wróciłem do nauki:/ Pozdrawiam Azaron
  2. Hmmm, może się źle wyraziłem, bo nie do końca mi chodziło o to, że napisałem coś i każdy ma to rozumieć tak jak ja:) To jest mój pierwszy wiersz od paru lat, a przestałem pisać bo zauważyłem, że pisałem tak aby każdy mógł zrozumieć o co mi chodziło, bo bałem się, że ktoś może zinterpretować wiersz zupełnie inaczej niż ja, a przecież właśnie o to chodzi... Wtedy też przecież o tym wiedziałem, ale zawsze jak coś pisałem zakładała mi się w mózgu taka blokada, aż się w końcu wkurzyłem i rzuciłem to wszystko i właśnie teraz mnie naszła ochota, żeby znów coś napisać:) A wiersz jest o tym, że wpadłem w pewien nałóg i boję się być sam.
  3. nom, podobnie jak w muzyce, czasem jedna nuta zagrana z wielkim uczuciem nadaje sens całej piosence i o to chodzi:)
  4. hmmm, jak zaczynałem czytać to tak średnio, ale końcówka mnie powaliła, mistrzostwo:)
  5. To jest jeszcze robocza wersja wiersza/nie-wiersza, dopiero co go napisałem (w przerwie w rozwiązywaniu całek;) i po prostu chciałbym zobaczyć czy ktoś się domyśli o czym on jest, a więc: tak sobie tylko marzę żeby ktoś, ktokolwiek wziął mnie za rękę i zakochał się we mgle to nie jest tak wiele a jednak... tak daleko tak zimno zbyt pięknie i nie bój się, nie bój chodzić boso po śniegu ja umiem i wiem poznałem już drogę lecz tak bardzo się boję ruszyć samotnie a przecież... nie ma już odwrotu ta ścieżka prowadzi tylko TAM i nie chcę i nie muszę iść sam wystarczy że podasz mi dłoń tylko... czy potrafisz porzucić własną duszę?
×
×
  • Dodaj nową pozycję...