Katarzyna Rapczyńska

na przestrzeni czarno-białych liter rozciąga się byt człowieczy algorytmy decydują o twoim losie. dostałeś faks, ciekłokrystaliczne okno zaprasza na ucztę. przeskakując tabulatorem przez swoje życie strącasz rzeczywistość. zamieszkałeś w jutrze. capslook bawi się twoim ego mokry od pożądania szukasz drugiej połówki, gdy twoje ciało przybiera kształt wstęgi Mobiusa stwierdzasz, że kochasz się z własnym odbiciem. niepotrzebny ci obcy dotyk skoro wystarczy skserować własną duszę. zdradzasz wszechświat z niebezpieczną kochanką na imię jej Informatyka. pragniesz stworzyć z nią wspólny dom, ale ona, w swej zerojedynkowej sukience, uwodzi kogo tylko zapragnie. czujesz strach- nie bój się załóż elektroniczną rękawicę i przytul pluszowego e-misia jeżeli mu nie zaufasz miś rozpadnie się na milion cyfr. można odnaleźć rzeczywistość skanując własne życie. gdy już zakleszczysz się we własnoręcznie wykonanej pułapce zapragniesz odnaleźć drzwi i pomyślisz o kluczu. wtedy rdzawe klawisze z litości wystukają hasło ucieczki: ctrl alt delete