OhNina

miło mi. dziękuję.

Z ust do ust słowa lepkie a kruche Ściekają po brodzie po szyi Milimetr próżni, ale nie do przebycia Oddech w szronową taflę zastyga Wydrapałam szparę na oczy zielone Pusto, poszedłeś zapalić i zepsuć Ten moment, co to gra muzyka A czas zwalnia na długo i szczęśliwie

"Współczuje tobie chłopcze młody i współczuje także tobie mężczyzno stary." - to zdecydowanie nie brzmi dobrze.

Tracę władzę w nogach i w głowie Tymczasowo, jutro wrócę do żywych I znów będę ich gonić bez sensu Każdy słyszał, że ja nietutejsza Tracę płynność w myślach i w mowie Jedno zdanie pulsuje w żyłach I sylaby urwane spłakane W gardle gorzkie wibrują do taktu Tracę wzrok razem z przyzwoitością Drętwą dłonią wewnętrzne organy Badam, sprawdzam, czy jeszcze ciepłe Słońce zaszło już gdzieś po omacku I siebie tracę, tyle mi tylko zostało Coraz dalej i dalej w nicości Z każdym razem tak samo od nowa A mówili, że "znowu" mniej boli