CloudRiverwind

Są tematy, na które nie chcę rozmawiać, Wydarzenia, o których mówić nie mogę, Bo są to rzeczy, których nie chcę wspominać, Nie mogę, nie mogę, nie mogę. Są osoby, których znieść nie dam rady, Istoty, które są mi niemiłe, Lecz prawo do życia posiada każdy, Więc żyję, więc żyję, więc żyję. Nie mogę, nie mogę, nie mogę, Lecz , lecz żyję, lecz żyję. Nie mogę, nie mogę, nie mogę, Więc , więc żyję, więc żyję. Bo każdy spełnia wolę Boga, Który chce, byśmy wszyscy tutaj byli, I to jest nasza jedyna droga, Byśmy żyli, żyli, żyli. Byśmy żyli, żyli, żyli, Żyli, żyli, żyli. Cóż tu dodać od siebie. Jestem osobą dość, a nawet bardzo (patrząc przez pryzmat osób piszących wiersze) młoda, więc liczę na szczerą krotykę i pokazanie mi błędów. Nie wykluczam też, że pewne przemyślenia mogą być też trochę... płytkie? Nie wiem, naprawdę nie wiem. Dlatego proszę o komentarze.