Adriana Molenda

przyssałam się do twojego jabłka Adama i ponurym okiem łypię przez palce patrzysz na mnie z góry znowu zadzierasz nosa jak wtedy marszczysz czoło i cmokasz zwietrzałe powietrze chowa się w twoich włosach smugami moich palców wyrywa ci zębate myśli uśmiechają się industrialnie białe jak nasze małżenstwo nieskonsumowanej kolacji nie będę ci odgrzewać w czajniku pogwizduje małe blaszane zwierzątko to złota rybka na twoim palcu się szczerzy obrączką