Józef_Mrowca-Ciułacz

Już nic nie mówi, już się nie uśmiecha, już nie mówi dziękuję, kocham, do zobaczenia Czy rzeczywiście nie mówi? A jednak słyszy i odpowiada Lecz zimny marmur wszystko przygniata i zagłusza I nawet gdyby ból był zbyt silny, Iż całą wiarę by zakrył swą mocą. I gdyby już nic prócz chłodu urny, Nie przychodziło ci istoto do głowy To jest ten płomyk, żar, gorycz ognista. Iż jest to nie koniec, ale brama ciernista Przejście jest bolesne, łzawe i żałosne Zaś nagroda wspaniała wieczna niezniszczalna Każdy tę bramę przejść musi ale w swoim czasie.

Pisanie to twoja radość Któż zdoła Ci ją odebrać Krytyk Tłum Czy może szum Który wzleci nie wiadomo skąd A może ty sam Przez źle pojęte skromności Nie błądź człowieku Podążaj za prawdą Kto im to powie Skąd mają znać drogę Bądź przewodnikiem Mości pisarzu Idź drogą prostą Prowadź bezpiecznie