Ciupek

O bezkształtny tworze Nieprzypominający niczym kuli O głów skinienie Tak dalekie od twarz w słońca blasku Słowo Pozbyte werbli dźwięku Kwintesencjo bytu Człowieku

"Fraszka" Krążę po niewidzialnej orbicie będąc uciech źródłem Wprawiona w ruch poddaję się mechanizmom które mną zawładnęły Nie widzę celu dalej brnę swym stałym rytmem Kończę cicho Nie doczekując się oklasków tych dotychczas zainteresowanych widzów