Adison

Uśmierciłem dziś Dwa wiersze I trzy głupie myśli Tak po prostu Jedne spaliłem Inne zapomniałem Bez mrugnięcia okiem Jak kat Już nigdy więcej Nie napiszę Nie pomyślę Nie popełnię poezji Bo i po co? I tak nikt nie doceni Jeszcze coś powie Dotknie Tak będzie lepiej Liryczna aborcja Stłumiony zapał Jeszcze niepoczęty Bo łatwiej żyć dalej Bez piętna Nikomu niepotrzebnej Sztuki Na chwilę się zapomniałem I myśli nagie Zarumienione wstydem Ubrałem w nieporadne słowa Raczkujące Trochę pokraczne I popełniłem zbrodnię Poezję

Czy jak na ciebie nie patrzę to znaczy że Cię nie ma? Czy jak nigdy nie doznałem łaski Pana to nie ma nieba? Czy istnieć to też być postrzeganym? Jaką nazwę nadać uczuciom nigdy nie doznanym? Wielkie pytania co czekają Na odpowiedź choćby najmniejszą