Marek Kasparski

Jak już Cię widzę to Ci powiem Tylko Cię proszę o to jedno Zostaw to wszystko w tajemnicy Ludzie są podli i rozpowiedzą Kiedyś taplałem się w kałuży miałem marzenie być śmieciarzem lekko sfruwając ponad chmury pijałem wódkę w jednym barze Idiotę grałem i czasami za bardzo w rolę się wczuwając ufałem ludziom tak się zdaję że oni nadal się taplają Wieczorem lubię patrzeć w księżyc i choć nikogo nie zachwyca Ja czuję, że mu trochę szkoda że księżyc traci mnóstwo życia na oświetlanie miejskich żuli i na błysk w oku szabrownika Gdy się w ramieniu mym utulisz Niech w dłoniach zagra nam muzyka I niech się dzieje co się stanie I niech obgada nas ten księżyc My przecież tacy zakochani A jednocześnie tacy biedni Bo! oprócz oczu twych kochanie Zrozumiesz dobrze, wiem co czujesz I nieba Twego i radości i z Tobą bardzo potrzebuje I jestem nadal, wstyd się przyznać lecz tak jak mówię - tajemnica! malutkim dzieckiem w blasku życia Co ciągle skacze po kałużach Co byle żuczkiem się zachwyca

Jak już Cię widzę to Ci powiem Tylko Cię proszę o to jedno Zostaw to wszystko w tajemnicy Ludzie są podli i rozpowiedzą Kiedyś taplałem się w kałuży miałem marzenie być śmieciarzem lekko sfruwając ponad chmury pijałem wódkę w jednym barze Idiotę grałem i czasami za bardzo w rolę się wczuwając ufałem ludziom tak się zdaję że oni nadal się taplają Wieczorem lubię patrzeć w księżyc i choć nikogo nie zachwyca Ja czuję, że mu trochę szkoda że księżyc traci mnóstwo życia na oświetlanie miejskich żuli i na błysk w oku szabrownika Gdy się w ramieniu mym utulisz Niech w dłoniach zagra nam muzyka I niech się dzieje co się stanie I niech obgada nas ten księżyc My przecież tacy zakochani A jednocześnie tacy biedni Bo! oprócz oczu twych kochanie Zrozumiesz dobrze, wiem co czujesz I nieba Twego i radości i z Tobą bardzo potrzebuje I jestem nadal, wstyd się przyznać lecz tak jak mówię - tajemnica! malutkim dzieckiem w blasku życia Co ciągle skacze po kałużach Co byle żuczkiem się zachwyca