jaka ja

Kiedyś tak wyraźnie byli. Ona oddalała się powoli. Krok po kroku kilogram za kilogramem znikała. Ciało dziecinniało tylko umysł pełen doświadczenia. Zabrakło siły woli życia czy wygrał strach przed słabością? Zniknęła albo to my zostaliśmy. On zaskoczył wszystkich. Przygotowany nie był nikt. Do końca tak bardzo był. Nie mamy dosyć czasu coraz bardziej zachłanni kiedy już stracimy. Zostajemy sami do klejnego razu, wtedy jeszcze bardziej samotniejemy.