Łukasz Nycz

Oczywiście, tylko jest tak, jak się pisze palcem po wodzie. Prawda, Marku? A słowa nic nie znaczą, nic to. Etc.

Próba wyprowadzenia czytelnika z równowagi.

Gitez!

to nie wiersz tylko tekst piosenki / jakbyś tak łaskaw był się domyśleć i mogłeś odnieść się też do utworu poniżej z wrzuty który dodałem ale prawdopodobnie nawet nie czytałeś tekstu a nawet jeśli to dziękuję za uwagi nie pierwsze nie ostatnie / t Piosenkę słuchałem, ale patrzyłem pod kątem poetyckim, nie wokalnym.

Mhm, od trzeciego wersu już się gubię. Ale wiem- miniaturę będę musiał przeczytać jeszcze kilka razy, bo wciąga. Krótkie, a wciąga. Właśnie teraz jestem na rozstajach: między 'tak' a 'nie' : ) Pozdrawiam.

Witaj, nie chodzi o to, że się mszczę, ale zobaczyłem, że również dodałeś wiersz, więc skomentuję. Z góry dziękuję za komentarz pod moim wierszem : ) No więc. Każda strofka w tym wierszu jest nakręcana jak pozytywka- w każdej sytuacja liryczna ma się niby zarysować, ale kiedy kończy już się strofa, wszystko spełza i pozostaje dalsze czytanie. Oczywiście- z warsztatem też nie jest najlepiej (wtórne elementarium "tłoku lamp" etc), warto również nad nim popracować. Bo jak na razie jest to zaczyn na coś, co może urzec. Chociaż... : )

Pamiętnik. No i dostałem oczopląsu od wielokropków.

Pamiętnik.

Pół emo, pół infantylne.

Nie.

Nie mam pojęcia, jak to teraz wygląda - "pomarańczka" znowu zawodzi ;( Teraz jest literówka: widzialam * widziałam.

Krzaczki, trzeba przeedytować.

"ale to nie jest ich wina / dlatego niech pełzają własnymi ścieżkami" - to zgrzyta. Bo gdyby zabrać z wersu "jest" (które tam, w mym efekcie, nie powinno być), to z kolei spójnik "dlatego" zaś nie zagra ładnie, a zwłaszcza, że w tym nawiasie znajduje się pewien słaby rekwizyt, którego należy unikać. Puenta pamiętnikowo wtórna.

Rzeczywiście- szkic.

Dla mnie trochę tanie.

PeeL raczej nużący.

A, jakbym już go gdzieś czytał : )

Pamiętnik. Pozdrawiam : )

Masa literówek. A wiersz? Gniot, nic więcej. Pamiętniczek jakiś.

Gniot, pamiętnik, blogasek; oczopląsu dostałem od tych spacji przedpytajnikowych i wielokropków.

Obrazek, nic więcej. Na dodatek te metafory, ech...

Niczego się nie trzyma ten wiersz, niczego.

O mamo, kicha.

Nie! Kfiatek taki, o. Nihil novi.

O mamo, "szal wspomnień" to szkaradna metafora. Spełzło na niczym, banał.