nieprawdziwny

Było ich Trzech Dwóch się nie znało wcale Za to Trzeci znał wszystkich doskonale Prócz siebie- to pech Bo Trzech mieszkało w jednym ciele Z każdym oddechem rodził się na nowo Problemy się starzały i umierały młodo Bo kochał tą białą spiralę na czarnym tle Kochał uciekać przed Krakenem A później nie Te marzenia Przelewane przez krótkie westchnienia Tracą czystość Pełnia lśnienia woła o ideał Bez cienia wątpliwości.