Julia Gepperd

Macie rację Panowie, zacznę pracować nad odbiorem moich utworów, dziekuje za rady i słowa krytyki, mam nadzieje że wyciągnę z tego jakies wnioski:)

No zobaczymy co to dalej będzie:)

Kazdy komentarz jest uznany i doceniony, a to ze wystąpiła jakas wymiana zdan to nie znaczy od razu , ze nie przyjęłam krytyki :)

Mogą to lubić, a o tym się już nie dyskutuje.

Jestem nastolatką, a moje wypocinki to zwykle słowotoki, dziekuję za uwagę:) Jednak lubię sobie tak o, po prostu pisać, umieszczam je tutaj, bo chce poddawac je krytyce, to wszystko, nie muszą być one niczym jakas profesjonalna poezja, po prostu kilka słów.

Może niektórzy są zainteresowani tego typu 'słowotokami'.

Przede wszystkim chciałabym zacząć od tego, że jestem nowa na tym forum i jeszcze niezbyt dobrze się orientuję co , jak i gdzie ( warsztat?), no cóż wiersz umiesciłam tutaj i niech już tak zostanie. A jeżeli chodzi o inwersję, wcale nie została użyta w celu nadania jakiejś wielkiej potęgi temu utworowi, po prostu bardzo ją lubię, według mnie wiersz dzieki temu staje się ciekawszy i jak widać zwraca uwagę:)

''Nie ma sensu nic . . . . . . . . . . . . jeśli już.. to.. nic nie ma sensu''. Specjalnie zastosowany przestawny szyk wyrazów, tak zwana inwersja. No cóz niektórym moze się podobać, innym nie. Według mnie przynajmniej jest on nadzwyczajny . Jest w nim sens, wystarczy dokonac wnikliwej interpretacji. Ludzi nie ma bo są zwierzeta, chociazby;] W tych czasach mało jest takich ludzi, którzy mysla głowa, wiekszosc kieruje sie tylko fizycznoscia, a to juz podchodzi pod pewne zachowania zwierząt.

Nie ma już na tym swiecie ludzi. Nie ma sensu nic. Wielka pustka i żar upływający z rozpływających się gwiazd. Nie ma radości. Nie ma łez już. Oczy otwarte a zamknięte dziś serca. Ktoś powiedziałby, że to jakaś gonitwa. Może sprecyzujesz ten wywód. Może dodasz odwagi tej, która ciągle gubi się. Nie ma już Cię. Gdzie widoczny jest sens? Podobno on ciągle znika gdzieś.

Od kiedy jestesmy na " Ty" ? Ale dziekuję za radę.

Utwór pisany szybko, nie był jakoś szczególnie dopracowywany, cóż lubię pisać od razu to , co mi przyjdzie to głowy.Fakt proza, ale dział początkujących a ja jestem początkująca.

Nie zawsze taki sposób napisania tekstu świadczy o niechlujstwie :) I w żaden sposób nie odnosi się to do czytelnika. Każdy ma prawo mieć swoje zdanie, ale przykro mi że zostało to tak odebrane.

Tutaj zaś wyraźnie widac, co jest z wielkiej a co z małej litery ;] Nie czepiamy się, nie czepiamy !

To taka ''mała ironia'' co? Nie wiem, ale dla mnie to są już szczegóły.

bardzo ciekawe.

mamo,on mi rozdarł serce. moje łzy to spływający ze mnie ból. trzęsące się rece, mamo on ukradł Tobie dziecko. mamo, nie ma mnie już.

Bo akurat dzisiaj jest ten dzień, w którym jakby wszystko na nowo budzi się. Dziewczyna narodziła się. Kobietą piekną, zmienną jest. Choć często zbuntowana, jakby zagubiona- jednak szczęsliwa. Na siłę odnalazła drogę. Poradziła sobie w wielu trudnych chwilach. Teraz cos przesladuje jeden sen, w odbiciu szczerości szukała zrozumienia. Jednak kłamstwo okazało sie lepszym przyjacielem. Porzuciła je. Nie pozwoliła jednak by zostało przy boku jej. W ciemna noc nadsłuchiwała krzyku modlitwy. Anielski głos spiewał do snu dziewczynie tej, przez mgłę. Zza drzwi słyszała gluchy grzmot. Dzwięk bólu i cierpienia. Usta jej kołysze powiew słow. Lekkim szarpnięciem pieścisz oczy jej. Z powiek upływa złota łza, jakby zabłądziła, uciekła do krainy zwanej "miłością głuchą". Dziurawe jej serce zatopiło się. Kochanie za Twoim blaskiem pójdę tam, gdzie srebrny szum zboża o pólnocy zemsci się. Do snu ukołyszę Cię. Przy boku tchnienia Twego, złapany oddech Panny tej, zatrzymany, nie odpuscił drodze złej. Ja- do snu ukołyszę Cię, utulę Twoją gorzką łzę, rozkocham mysli Twe. Kochanie pomszczę przykrości, oddech Twój przykryję błoną niesmiertelności. "Ja do snu ukołyszę Cię, rozkocham mysli zle".

ujmujące, bardzo przypomina mi moje niektóre historie zyciowe .