Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nicolas123

Użytkownicy
  • Postów

    1
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez nicolas123

  1. W małym pokoiku z oknem odbitym w wiszącym zwierciadle wstydzą sobie spojrzeć prosto w oczy podstarzałe ściany. Wstydzi się też odezwać krzesełko odsunięte przed chwilą od stolika. I stolik sam milczy, choć pod ciężarem zastawy zaraz w drzazgi pójdą mu nogi. Między ramami zwierciadła błyska i krzesełko i stolik, i ściany. Ucieka za to wskazówka, z widocznej połowy zegara. Widać taflę lustrzaną dokładnie i czysto. Po czyichś rozpiętych dłoniach i po czyimś nierównym oddechu śladu jak gdyby nigdy nie było.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...