anna pęzik

bardzo mi przypadł do gustu ten wiersz, niby prosty a tyle w sobie zawiera i z każdą linijka wczytywałam się bardziej. pozdrawiam

bzyczy i brzęczy fruwa i męczy zjada i siada wydala i leci nęka rodzinę sąsiadów i dzieci. siostra komara kuzynka ćmy najgorzej w nocy nad uchem brzmi. takie są bowiem uroki lata i tak już będzie do końca świata. bzyczy i brzęczy...

miłość-życia tajemnica, jednych zasmuca,innych zachwyca. wielkie świata udziwnienie miłość choć piękna,wprawia w cierpienie. dwa serca po świecie gdzieś poniewiera jak kość niezgody ludzi rozdziela. dziwne są słowa które miłość głosi, a z nią nadzieja co góry przenosi. jak więc zrozumieć jej wielkie przesłanie, wybuch to zmysłów czy tylko wyznanie? bo miłość szczera serce rozpiera, a ta fałszywa tylko rozbiera...

ciekawe,ciekawe;fajna forma i użycie elementów przyrodniczych... pozdrawiam

szary człowiek, szare życie szare wszystko na orbicie. szary ojciec,szara matka szary sąsiad i sąsiadka. wszystko szare dookoła, szary koleś znów mnie woła. krzyczy szaro,szaro mówi, w szarych słowach znów się gubi. szarość świata na mnie ciąży, świat w szarości mnie pogrąży...