Dorota Gajek

kajam się korzę pokuta za zło dojrzewanie na cito przerabiane na doświadczenie dorosłość wtoczyła się nad ranem rozanielona krzesałam wulkany poddając się szybko za szybko przyszłość jest we mnie dioptrie bez znaczenia plusy plusy zawsze

Znów zaistniałaś i z nami jesteś gdy smutkiem wabisz, rozwagą wesprzesz. Daleka, inna, nie taka sama. Dlaczego? Po co? Kto zesłał dramat?. Ty zawsze sobą biało-czerwona! Łopocząc kirem, żalu nie chowasz. Śmierć nas dopadła, pamiętać skora nie ma znaczenia dawniej, czy wczoraj.