Aleksandra Głuszkowska

No cóż, może potem będzie lepiej:) Dzięki za komentarze.

Podoba mi się. Taki cichy, miękki wiersz. Klimatyczny. Z uwag o charakterze technicznym: brakuje Ci ogonka przy "ę" w słowie między. Jak również mam zastrzeżenia do "cichych myśli" i szuflad samotności". Ja bym chyba zostawiła: "gubi się ciemność myśli/zatrzaśnięte w szufladach/dźwięki etc.". Ale to tylko taka sugestia. Pozdrawiam, Ola

Nie podoba mi się ten wiersz. Dosyć banalny w treści, mam wrażenie i nieco przegadany. Jestem na nie. Pozdrawiam, A.

*** „Ha! Co widzę? Piękna Ofelia! - Nimfo, w modłach swoich Pomnij o moich grzechach.” W. Shakespeare mówią że sowa jest córką piekarza mądrość przychodzi o świcie mój książę o słodki książę czy już mnie nie kochasz choć splatam włosy i rozplatam palce popatrz: rozmaryn orliki i ruta kochany książę którego nie było mój śliczny książę dla ciebie by fiołki ale powiędły już dawno na grobach jest tylko ruta rozmaryn i groza jest szlam i jest muł i jest kurz i jest brud posiniałej ręki z nagła trupi chłód i mokra lepkość poszarzałych włosów

Wers o świecy pewnie obiektywnie nie jest aż tak istotny, dla mnie - tak. Bo to jest moim zdaniem clue tego wiersza. A co do wersu "musisz paść i już nie wstawać"... Hm, ale on mi ładnie rytmizuje ten wiersz. Ale zastanowię się, faktycznie. Pięknie dziękuję za oba komentarze, obiecuję popracować nad wierszem. Pozdrawiam, A.

Godzina ognisk Jest godzina ognisk i widać będzie tylko ich światła. J. Marti pomiędzy suchym a mokrym nie ma właściwie wyboru w zasadzie nic się nie zmienia bo człowiek się pali jak świeca więc można dyskretnie: nożem i można czule: maczetą można namiętnie: rozstrzelać a człowiek się pali jak świeca kiedy usłyszysz swoje imię to musisz paść i już nie wstawać do pracy jutro włóż koszulę i zawiąż kolumbijski krawat