Pheroniqe

I tak, za pięć dwunasta, pomyślę o wszystkim co było, czego nie ma i nie będzie. Ku czci chwilom, łzę uronię czystą i nikt jej nie zauważy, nie otrze. Nikt nie pocieszy i pamiętać nie będzie, bo chociarz będzie trwać to sekundę jak zaklęty minie już rok, a wspomienia jak klucz do zakazanej komnaty utoną w morzu dni zapomnianych

Hm skąd ja to znam. W sumie czasem wolę być samotna niż otaczać się bandą kretynów.

Eh miłość jest czymś tak pięknym, że w naszych czasach cięzko uwierzyć w jej istnienie

Lato łapie mnie za ręce słońca promieniami, bym nie odchodziła w jesień rozlaną już kolorami w czasie niezatrzymanym. I chodźbym z latem uciec chciała nie potrafię, życie goni dalej. Uciekam w swój świat, pełen wspomnień których jesień nie zaleje, zima nie zasypie a wiosną kwieciem zakwita czekając na następne lato.

A mnie się nawet spodobał :) wywołuje uśmiech na twarzy ten "ból istnienia" :D

Niby proste, banalne- w końcu miłość to temat rzeka, różne jej przypadki się spotyka- a jednak wciąż na topie. Pewnie niejedna kobieta chciałaby usłyszeć coś takiego od swojego ukochanego. Piękne :)

Robiąc pożądek w życiu, chcę wyrzucić Cię do kosza Gdzie są rzeczy bez znaczenia Lecz mam do ciebie sentyment wracasz na półkę spraw codziennych przysłaniając mi cały świat

Zbyt dalekie usta szeptały,zbyt dalekie słowa mówiły. Myśli moje- ptaki ku wolności wzlecieć chciały jako dziecko strachu spięte w kajdany nienawiści wiją się, z bólem niewiarę w ludzi znoszą. W agonii o uskrzydlenie duszy Boga proszą i krzyczą o pomoc, szukają prawdy wśród ludzi zakłamanych,chcą komuś zaufać Naucz je miłości