Gorzki Postdekadenta

Mój debiutancki wiersz: Jak dobrze Było starożytnym Grzać się w słońcu greckim Z żywiołów pięciu Świat przyszły stwarzać Jak dobrze Było średniowiecznym Wieść życie proste Po szczeblach ascezy Niebiańskich krain sięgać Jak dobrze Było romantykom Serce mieć Marzenia ideały Za nie ginąć Krew przelewać Jak dobrze Dekadentom Wódkę pośród dymu pić Rozkoszować się Słodkim stanem nieistnienia Jak dobrze Tym z dwudziestego pierwszego W błogim żyć spokoju Bez wojen i chorób Głodu przemocy Jak dobrze Tak śpiewa dziecko Przytupując do taktu Kiwając główkami A wiatr pieśń niesie Hen Wysoko Pod stalowe niebo Nuklearnej Zimy