Maajkaa

Lekko, z wolna przesuwają się kroki, Tych, którzy spacerują nieświadomie. Konie z wyuczoną gracją Ciągną dorożki pełne śmiechu. To tu, to tam ktoś przystanie, Na wielkich słupach czytane Ogłoszenia i afisze bledną w słonecznym blasku. Obłoczki delikatne, uwite nad miastem Nie obchodzą nikogo. Otwarte sklepy pełne gwaru Przyciągają wzrok wystawą. Dokąd ci ludzie zmierzają? Nieświadomi tego, iż w popołudniowym słońcu Wieńczą swój spacer na płótnie mistrza.