LadyLazarus

smutek przelewający się między powiekami i cisza milcząca cisza wniebowzięta i zalążek zimy lekko drażniący nozdrza zapach i przeczucie tylko wygodnie dalekie zmartwychwstałych z bieli ziaren ten pokój jest ładny cztery ściany żebrzące do kości odrapane i pomalowane znowu na cichą zimną zieleń ptaki już odfrunęły bez pożegnań na rozpalonej dłoni pierwsza gwiazdka śniegu