Arkadiusz Łygan

Oślepiło mnie pożądanie z początku był promień niewielki otoczony niewinnością przesłaniać począł powoli oczu przenikliwość dociekłą Nadął się sprytnie jak balon uaktywnił drzemiące wulkany z ich wnętrza buchała zamiast lawy tajemniczość ciekawość i podstęp Oślepiło mnie pożądanie niosące bajeczną przygodę wzmacniało się rosło na wiosnę gdy drzewa pąkami się szczycą i kwiatów wonnym zapachem Jak można się oprzeć pokusom wspomnianym uroczym wręcz boskim skosztuję nim słodycz wypłuczą czasu rwące potoki nieznanej tajemnej przyszłości

Studzę zmęczenie w kruchym cieniu jabłoni pozwolę sobie na rozkosz ust pomnażając jej krocie potężnie Rozleniwię się utopię w kropli ochoczej tajemnicy znacząco słodkiej a jakże istotnej

Dobranoc lekarze spawacze i inni niech wam się urodzą w snu łonie gałgany kudłate ufta trójkątne czy ścierwa kolczaste Śpijcie pogrążeni dziwadłem mocą cudaczną ukrywając w banerach snu swastyki marzeń dla oka duszy pocieszne Ćpajcie jałowe i płowe widma zewsząd kłębiące się płazy tańczcie puszczajcie bąki i lejce wyobraźni Bo kto uwagę wam zwróci na te bezmyślne występki gdy panem jesteście słów własnych a sen w waszej głowie się mieści i tam pozostanie bo nie ma ucieczki