Arnor Jolanson

Wiersz jest mój. Jeśli są w nim jakieś podobieństwa do innych to ze wszech miar niezamierzone gdyż nie czytam poezji zbyt wiele i nie znam innych wierszy. Ten powstał w typowym przypływie chwili, w ciągu kilku minut, nabazgrany na znalezionym w pośpiechu skrawku papieru. Niemal bez poprawek zamieściłem go tutaj gdyż zdanie i ocena ludzi, którzy nie jeden wiersz widzieli i nie jeden napisali jest dla mnie bardzo ważna.

Odchodzę Jak co dzień... Ze świtem odchodzę, po snu stopniach gładkich. Odchodzę ze strachem, że po raz ostatni. Odchodzę ze słońcem, w snop biały, przejrzysty. Jak grzesznik odchodzę, zbrukany, nieczysty. I stóp mych ślad krwawy, zostawię na drodze. Nie patrze za siebie. Nie mogę. Odchodzę. Nie płacząc, nie żebrząc odchodzę w noc ciemną. A wszędzie gdzie pójdę, chcę byś poszła ze mną.