Glorian

Dariusz Piotr Klimczak Pejzaż mistyczny (II) Krakowskiej poetce od Aniołów Bądź moją słodką krówką Mordoklejką Sklej moje usta językiem o smaku toffii I ciągnij, ciągnij do niezapamiętania Kromkę chleba zamiast masłem Posmaruj pomadką Niech twoje dłonie dają się schrupać Jak zielone jabłko Nie zostawiaj okruszków Kości ogryzek i pestek Jakże mam cię zjeść całą Madonno łaski pończoch pełna Gdy galopujesz przez krynicki deptak Gubiąc nagą skórę Tam na krzewie jeżyn powiesiłaś Jedwabny pancerz puchowych pośladków Dla kogo uwiłaś to gniazdo Rozrzuciłaś jak zboże biustonosz Dwa ażurowe hełmy katedr Odciętych piersi z materiału Położyłaś się na grudach pościeli I patrzysz krowim spojrzeniem Czekając wieczornego udoju Czy zostanie po nas Miłość Poperfumowany krowi placek?