Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

alex md

Użytkownicy
  • Postów

    2
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez alex md

  1. ogłuszył mnie czerwony blask, pułapki mnoży czas choć na boku stojąc, bądź choć teraz gotów bronić mnie moje zmysły starły się wraz ze mgłą, nogi jak z ołowiu czekają na pierwszy krok pójdę z Twoim pogrzebem i przyklepię Twój grób nie okłamiesz mnie, nie wierzę więcej wysłani na śmierć mają w oczach ten strach odganiam stąd parszywe psy kundle, które wiedzą, że zaczynam bać się swoich słów moja droga ginie w oddali, dobro i zło oddalić chcę me złudzenie mnie zadziwia, kiedy drepczę z kąta w kąt zasiałeś strach we mnie - nocą rodzi się syn który umrze za dnia a Ty tańczysz poprzez słońce, swoim śmiechem zrywasz deszcz dla mnie niebo już zostało odgrodzone jednak stoję gotowa iść na Twój pierwszy znak zabierz mnie, znikającą w kłębach moich snów nie pozwól mi myśleć, że istnieje inny świat gdy niebo wciąż krztusi się swoją krwią ze wspomnieniami, z całą wiarą chcę zapomnieć aż do jutra o dzisiejszym dniu a gdy pójdę za Twym cieniem kilka kroków od mądrości kilka kroków od wolności to wiem, że ta przepaść między nami i tak czeka gdzieś
  2. ogłuszył mnie czerwony blask, pułapki mnoży czas choć na boku stojąc, bądź choć teraz gotów bronić mnie moje zmysły starły się wraz ze mgłą, nogi jak z ołowiu czekają na pierwszy krok pójdę z Twoim pogrzebem i przyklepię Twój grób nie okłamiesz mnie, nie wierzę więcej wysłani na śmierć mają w oczach ten strach odganiam stąd parszywe psy kundle, które wiedzą, że zaczynam bać się swoich słów moja droga ginie w oddali, dobro i zło oddalić chcę me złudzenie mnie zadziwia, kiedy drepczę z kąta w kąt zasiałeś strach we mnie - nocą rodzi się syn który umrze za dnia a Ty tańczysz poprzez słońce, swoim śmiechem zrywasz deszcz dla mnie niebo już zostało odgrodzone jednak stoję gotowa iść na Twój pierwszy znak zabierz mnie, znikającą w kłębach moich snów nie pozwól mi myśleć, że istnieje inny świat gdy niebo wciąż krztusi się swoją krwią ze wspomnieniami, z całą wiarą chcę zapomnieć aż do jutra o dzisiejszym dniu a gdy pójdę za Twym cieniem kilka kroków od mądrości kilka kroków od wolności to wiem, że ta przepaść między nami i tak czeka gdzieś
×
×
  • Dodaj nową pozycję...