Catherine Linton

Punkciki gwiazd wirowały jasno w ciemnym kosmosie. CZarodziejski młyn Universum stał prze nią otworem, kiedy starała się wytłumaczyć mu zawiłości wersetu. Cała siła jej przekonań napierała z tyłu na jej mózg i tworzyła dynamo, którego iskry z daleka zaledwie muskały jego skórę. Nagle pojął całe znaczenie. "Eureka!" krzyknął uradowany do swej nauczycielki. Siedziała obok jak uschnięty kwiat. Cały wszechświat skurczył się i uwiądł.

General Williamson nie chcial odpuscic. Pertraktacje z Czerwonymi sa ciezkie, ale jesli czlowiek raz ustapi juz nigdy sie nie odkuje. Bal sie spokoju przeciwnika, szumu drzew wybiegajacego z jego wlosow. Tamtego otaczalo drgajace powietrze, ktore zniknie,gdy tylko odejdzie Czarny Kruk mierzyl go wzrokiem swoich zwezonych w palacym sloncu oczu. Dym z wypalonej po poludniu kolejnej fajki pokoju jeszcze laskotal go przyjemnie w gardlo General opiety ciasno zamszem wygladal na tchorza. POrozmawia z nim i szybko wroci do cichego wigwamu i rodziny. Doszli do jakiego takiego porozumienia. Kazdy wsiadl na konia i odjechal w swoja strone. Już w siodle Williamson spojrzał na swoj stary amulet. Napisy na drewnie sie zatarly, jednak namalowana spirala zaczela go wciagac, coraz glebiej. W koncu nie mogl juz rozpoznac,co jest prawdziwe. A zapomniana tesknota rozdarla na nowo serce.