Sir Lord Baltimore

Nastał świt moja dusza wędruje po eterycznej autostradzie snów niebo rozbłysnęło czerwienią i błękitem jest blade jak oblicze mojej martwej twarzy słyszę bębny i tańczę wariacko jestem prorokiem nowej wiary szarlatanem jak powiecie Okrzyknę się królem słońce będzie w zenicie zapanuję nad czasem przestrzenią i formą będę mógł zawładnąć waszymi umysłami pokieruję wasze spojrzenia w jeden punkt centralny punkt wszechświata zbuduję ołtarz i będę czcił przy nim upodlenie cały pokój opanuje smród kłamstw gnijących na waszych językach cóż z tego jeśli umarłem a może wcale się nie narodziłem słońce zaczyna delikatnie okrywać dachy Gdy nadejdzie TA chwila napewno się dowiecie

Czego mamy się dowiedzieć jak żyć słusznie jak zrobić kotlety mielone jak zamiatać podłogę tak żeby nie zostawiać na niej okruchów miłości Od życia czego chcemy Czego chcemy od życia czego od życia chcemy sobie z nim poradzić poradzić sobie z nim z nim sobie poradzić a właśnie dlaczego bo tak nam odgórnie każe ktoś wyłamać się nie da to jedyny sposób jest jeden tylko umrzeć sobie od tak fiknąć