Karolina Maciejewska

Serce…boli kłuje Wykrwawia się wewnątrz Mam obce ciało w sobie Ono chce mnie zabić Wyciąga miecz Przecina wnętrzności Lecz ja do ostatniej chwili walczyć będę Nie poddam się tak łatwo A może wygram Może uczczę me zwycięstwo Bo kto walczy i się nie poddaje Jest bohaterem dla samego siebie…

Za życia dobro czyniłam Żadnego człowieka nie zraniłam Pocieszałam smutne osoby Na przeróżne sposoby Pomagałam ubogim i biednym Pomagałam radosnym i wrednym Teraz leże w zimnym grobie Robak me martwe ciało skrobie Mój pomnik jasny od zniczy To, że jestem w ich sercu się liczy Liczy się pamięć, liczy ich wspomnienie Gdyż myślałam, że po śmierci odejdę w zapomnienie…

Stara wierzba za oknem płacze Płacze liśćmi tęsknoty Obumiera jej życie Obumiera ciało całe Wtem drwal kończy jej męki I odchodzi trzymając liść

Ty mym całym życiem mym pragnieniem teraz nic nie mów zamilcz.. rozkoszujmy się ciszą lekkim oddechem zamilcz… niech pobudzą się nasze zmysły a w głębi spotkają się te same myśli obejmij … chce poczuć bicie Twego serca chce poczuć na sobie Twój dotyk pocałuj… Twe usta całować godzinami mogę one takie słodkie zaśnij… ja zasnę z Tobą obudzi mnie tylko Twój cichy szept

jesteś niczym woda w dniu lata taka nagrzana i ciepła a to dzięki słońcu słońcem jestem ja

Gdy Twe oczy tak ciepło na mnie patrzą Gdy w objęciu Twym zapominam o smutku Czuję jak wylewa łzy szczęścia ma dusza Czuję jak serce radością uderza w me ciało Gdy słyszę głos Twój w mych uszach Gdy lekko dotykasz mych dłoni Znajduję się w krainie szczęścia Najchętniej zgubiłabym klucz od jej bramy…

Przelany smutek Przelane słowa Martwa dusza płacze Ciemny dzień Jasna noc Tak mało dla wszystkich znaczę Kielich życia Mur milczenia Kapie deszcz niepewności Sztylet mordercy Śpiew zagubionych W zamknętej klatce pełno radości...

zakazana miłość dwoja ludzi zakazani my, zakazane słowa grzesząc zbliżamy się do siebie całując rozpalamy namiętność z toba łamać zasady z toba przeskakiwać góry na ziemi wyrósł kwiat spod płatków kapią łzy łzy anioła stróża łzy miłosiernego boga patrzy na nas z góry i pyta "czy warto?"

idę jedną drogą nie zbaczając wcale idę nie zrywając owoców bo Ty owocem mym najsłodszym tyś mą jedną drogą innej znać nie chcę nie chcę smakować winogron jabłek czy gruszek truskawek czy malin ty słodszy niż to razem wzięte tyś ogrodem słodyczy

wszystko za dnia co miło wygląda o zmroku tak strasznie na Ciebie spogląda może to miś może lalka mała która teraz straszy a za dnia się bała patrzy tak chłodno, patrzy nie miło choć za dnia tak dobrze się nią bawiło teraz nie zaśniesz, nie zamkniesz powiek bo boi się usnąć przestraszony człowiek będzie myślami błądził w ciemności tak długo aż w nim radość zagości zrozumie, że bać się nie ma czego że w zwykłej lalce nie ma nic złego to tylko wygląd srogi przybrała bo tak naprawdę człowieka się bała

Jestem smutna i zarazem zła Kap kap spływa samotna łza Moczy suchą i bladą twarz Panie Boże czy dla mnie jeszcze miejsce masz? Czy weźmiesz mnie do nieba? Czy aby się tam dostać coś zrobić trzeba? Może wystarczy zakończyć swe życie Tak żeby nikt nie widział skrycie? A gdy to zrobię ujrzę piękną postać I będę chciała tam na zawsze zostać Bo Ty mnie tak dobrze rozumiesz Bo Ty wysłuchać zawsze mnie umiesz Tylko czy wpuścisz mnie do Królestwa Twego? Czy przytulisz mnie do serca Swego? Czy odepchniesz i poślesz do ciemności? Bo nie warta jestem Twej miłości? Bo może źle robię życie sobie odbierając? Bo może źle robię ludzi kochając? Niechcąco ranię ich duszę Zmienić się na lepsze muszę Lecz nie łatwo będzie się zmienić Nie łatwo będzie me życie odmienić Dlatego chcę odejść z tego świata Chcę odejść i ucałować mego Kata…

idąc sama w deszczu zauważam tęczę tęczę o różnych barwach tęczę tak piękną podążam za nią podążam szybkim krokiem dochodzę do końca tęczy widzę martwe pisklę…

no mi też się bardzo podoba! śliczny :) Trzymaj tak dalej :)

piękna róża, piękny owoc piękno które zaspokaja wzrok jest pożądany, jest uwielbiany lecz nie każdy może go mieć dostają go Ci którzy na to zasłużą którzy potrafią o nią dbać i dzięki niemu wita namiętność i rozkoszą zakańcza się noc..

Człowiek idący prosto przed siebie Stąpając twardo po ziemi Idzie do miejsca nie odkrytego Do miejsca tajemniczego Po drodze spotyka mroczne drzewa Puste wzroki sów Stojąc przed bramą ciemności Spogląda w napis wyryty na drzwiach Napis zamazany krwią Odchylając bramę spada w dół nicości…

Podoba mi się Twój wiersz. Niemowa.... nawet nie podziękuje.... super! Pozdrawiam i trzymam kciuki w pisaniu kolejnych wierszy! :)

Miliony strasznych par oczu patrzą na mnie Tak zimno, tak chłodno Patrzą na okrągło nie mrugając wcale Tak srogo, złowieszczo A ja się boję… boję ich Jestem tu sama.. bez nikogo Uciekam przed nimi tak szybko Lecz one niczym ćmy do światła lecą za mną Nie dają mi spokoju Straszą w dzień i w nocy Chcą wygrać ze mną Chcą żebym się poddała Lecz ja się nie poddam Nie dam się im, nie dam się fałszywym oczom I kiedyś przepadną na wieki A ja o północy spiję z nich krew…

Spośród mgły wyłania się Czarna Dama Z kosą w ręku załamana Ja uciekam, chowam się za krzakami Lecz Ona biegnie szybko dużymi krokami Spogląda mi prosto w oczy I mówi, że ze mną w nowy świat wkroczy Że nie będę już sama Będzie ze mną Czarna Dama Swój czarny płaszcz rozpięła I mnie do niego wepchnęła. Weszłam w świat mi nie znany I to przez Ciebie.. Kochany

Mi podoba się Twój wiersz.. ma w sobie to "coś" :) pozdrawiam!

Miłość Miłość jest niczym róża Czerwona, piękna, cudowna Lecz pod pięknością znajdują się kolce Które ranią raz słabiej, raz mocniej Ale miłość wybacza ból nam zadany I dba o nią – dzięki temu rozkwita A gdy chwila zwątpienia kogoś ogarnia Usycha, więdnie i znika…

Sen Wiesz miałam sen Sen tak piękny że trudno go sobie wyobrazić Nie było mnie tu – tu na ziemi Byłam daleko.. tak bardzo daleko A Ty byłeś ze mną Trzymałeś mą dłoń Na naszych twarzach gościł uśmiech Byliśmy szczęśliwi Spojrzeliśmy w szklaną kulę W głąb tajemnicy Powiedziała nam, że nie jesteśmy ludźmi Powiedziała, że jesteśmy jednością

Kochanie! Kochanie choć jesteśmy daleko od siebie Choć przy mnie teraz nie ma Ciebie Choć smutek ogarnia mą duszę Wytrzymać ten czas sama muszę A kiedy znów ujrzę ciebie Kochany Smutek stanie się dla mnie nieznany Zagości radość i uśmiech na twarzy To właśnie teraz mi się marzy Dlatego czekam na Ciebie z niecierpliwością Gdyż tylko Ty jesteś mą prawdziwą miłością.

Tęsknota Brak mi Twych ust Dotyku Twego Ciepłych spojrzeń Głosu Twojego Ja Cię nadal kocham Choć nocami szlocham… Pragnę Cię przytulić Mocno się w Ciebie wtulić W objęciu zasnąć I tak jak słońce nocą zgasnąć