Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Artur Jawny

Użytkownicy
  • Postów

    2
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Artur Jawny

  1. O MĘŻCZYŹNIE W pustynnym żarze winy nieznośnej Wciąż głowę odwraca poszukując cienia I chce żeby grzech nie znikł bezowocnie Chce nadać mu chociaż namiastkę znaczenia Dlatego gdy wraca do domu z kwiatami A Ty się uśmiechasz i nic się nie zmienia On zamiast Ciebie cierpi, już spokojny W ciernistych ogrodach wyrzutów sumienia I pisze wiersze niczym nastolatek Tapla się w banale, lecz bez uniesienia Bo mimo, że żar pustynny pamięta To strach go opuścił, nie ma zagrożenia
  2. O MĘŻCZYŹNIE W pustynnym żarze winy nieznośnej Wciąż głowę odwraca poszukując cienia I chce żeby grzech nie znikł bezowocnie Chce nadać mu chociaż namiastkę znaczenia Dlatego gdy wraca do domu z kwiatami A Ty się uśmiechasz i nic się nie zmienia On zamiast Ciebie cierpi, już spokojny W ciernistych ogrodach wyrzutów sumienia I pisze wiersze niczym nastolatek Tapla się w banale, lecz bez uniesienia Bo mimo, że żar pustynny pamięta To strach go opuścił, nie ma zagrożenia
×
×
  • Dodaj nową pozycję...