Rafal Tarnowski

Przebacz mi Krzyzu w tobie tyle dobra Leze posrod czarnych roz..to jest moja koldra Nie ciepla pragne i nie chlodu Przebacz mi Krzyzu...przebacz mi znowu!! W morzu krwi szukam siebie Panie Choc stoje dzis przed Toba, jestem gluchy na wolanie Jak skala stac obok Krzyza Duszy nie mam patrzy na mnie oczyma widza

Wiersz zamkniety w zwartej metaforze wiec nie ma nawiazania do rzeczywistosci....

Unies mnie Aniele ku bram zlocistych kwiatow Dotknij gor zalanych szczesciem, zdobadz zapach serca szlakow Odplyn lodzia tkana zalem martwej ciszy... Schowaj nas w ogrodzie-niech juz nikt nic nie uslyszy Ukolysz mnie posrod traw zielonych pokrytych lzami Ukolysz strach ukryty miedzy drzewami.. Zanuc piosnke tego swiata bym zamknal oczy Oczy wariata... Nie kluczem lecz sercem otworze te wrota co zabraly mi Ciebie Nie wiem juz kim jestem?? Pieklem?? Czy niebem?? Aniele tak zostac chce dzis i zasnac w tym mroku NIe potrzebuje juz zyc..stac ofiara losu I wybacz mi kiedy slonce wzniesie ramiona.. Bo nie wiedzialem ze ogrod to nie kwiaty i drzewa.. Lecz ona

Wiersz jak wiersz niesie samego autora..tylko czy autor jest w stanie uniesc wlasny tekst;/

Chryste Panie nie wiem co bierzesz ale...przestan:D Liryka..hmmm... Prozaiczna wymowa lamanych sentencji;/

Ile czasu zabrał Zegar, który włada moim sercem..... Kiedy wznoszę się ku chwale, cofa czas jeszcze więcej............. Wystukują rytm wskazówki, niosą w blasku ciszy moje myśli... Czego chcą ci wszyscy ludzie?? Chyba po mnie dzisiaj przyszli?? Tik,tak,tik,tak, ile świata mi zabrałeś?? Ile krzyku?? Ile płaczu?? Czy tego właśnie chciałeś?? Tik,tak i znów cofnąłeś wszystkie słowa..... Kiedy znowu będę kochał , staniesz w miejscu?? Czy się schowasz??