Mirosław Chodynicki

na starej stacyjce w zapomnianym powiecie* czas stanął jak wryty obok wagonu drugiej klasy pomalowanego na zielono brzuchaty konduktor otwiera tanie piwo i opowieść pamiętam jak ... wtedy zawsze zaczyna padać deszcz * z inspiracji wierszem Piotr Płaksin - Julian Tuwim

ija tak dumam bom przesytudoznał

serwer nie przeczytał myślnika tak to juz jest z serwerami a ja tak sobie myślę że miast O ztobiłbym Po no i na zwrotki podzielił dlauczytelnienia a po za to mnie sie fajnie czytało

moka droga... Moja Droga ... Kochana Moja gra słów sens zakopany miedzy słowami fajne

kurde a ja mam kredyt ... nie zdążę spłacić

jakoś to mi psuje całość ... a całość godna jest tylko ten fragment jakoś tak

dawnom wierszy nie czytał (jakieś dwa tygodnie) a tu głębia trzeci wymiar prawie zapach fajnie się czytało dzięki

deszcz muzyką bez końca lubieżnie rozłożył się na klawiaturze fortepianu cicho na saksie srebrne dźwięki snuje pod sufitem sączy przez firankę do ogrodu swingiem opada na mokre płatki umiera ale zielony deszcz to już cała symfonia na liściach lipowych na źdźbłach trawy polnym łubinie granatowym i białych płatkach rumianku graj maestro graj a ja będę trwał w trwaniu się zapamiętam w zmoczonym deszczem trwaniu pachnieniu czerwcowym graj

bardzo sympatyczna miniaturka

bardzo ciekawy ... zatrzymał na jakiś czas

z chmur prosto na chodnik po tęczy jak po zjeżdżalni a chmury ciemny granat poprzetykany różem świetlistym po chodniku myśli zatroskane śpieszą bo wiatr bo deszcz bo zmierzch a ja jakby nic bo mam kapelusz z chmur a chmury przecież granatowe