Anna Roma

Dzisiejszy świat to pośpiech i bylejakość, doskonale ujęte w wierszu. Chylę czoło. Pozdrawiam

zamykam oczy próbuje zasnąć kolory spod powiek tworzą twój wizerunek przeganiam Cię łzami bezskutecznie kolejna noc między wierszami

nie mów kocham i na zawsze to zawieszone na wieszaku życia sztuczne banały to cukier w kostkach dla łakomych ciem nabrzmiałych trywialnością zapamiętaj jestem motylem

kobieta i mężczyzna obandażowani sakramentem w kawałku świata skostniałych uczuć rozmowa zdewaluowała do słów posiadających trzy litery rozkosz milczenia graniczy w obłędnym kontraście sterylnie ocenzurowane obrazy wystawiają na wernisaż sięgając ideał obłudy

Jestem bardzo zaskoczona tak wysoką notą, bardzo dziękuję.

Dziękuję za obie opinie, wyrzucę to nieszczęsne "mi" które gdzieś się zapodziało :) P.Grażynko " wyginają się, pod pozorem stalowej konstrukcji" chyba nie to samo miałyśmy na myśli, jednak dziękuję za sugestie. Bardzo fajnie rozpisała Pani wiersz "graficznie". Bardzo serdecznie pozdrawiam. Ania

Kości trzeszczą pod naporem błahych spraw, wyginają się, udają siłę stalowej konstrukcji. Słońce świeci coraz mocniej i dzień dłuższy, zasadzimy tej wiosny pelargonie ? Otwieram oczy, cierpkość świata pełznie po plecach, w zębach trzymając gałązkę pelargoni.

Oczywiście tak. Dziękuję za zwrócenie uwagi na mały błąd. I za miłą recęzję.

za słony dzień od łez śnieg za oknem z komina dym kolejną kratkę uzupełniam poczciwym śmiechem może trochę niefrasobliwym za głośnym, za krzykliwym lecz kto o tym wie? cierpienie wystawia komedie

w słowach związałaś początek, sto lat, rozstanie, na zawsze, nigdy, nie teraz kochanie, toksyczna, miłość tysiące nic nie znaczących w przestrzeni znaków graficznych pająk idzie po ścianie w otchłani własnego jestestwa duszę się własną śliną pluję obrazkami z przeszłości retrospekcja analiza chemiczna pajęczyny