Ariel M.

W porządku ! Dziekuję nawet za taką krytyke, dopiero czaczynam w tej "dziedzinie" więc proszę o wyrozumiałość :) Pozdrawiam Ariel

Czujesz się sam Nie masz nikogo Z dala od świata Pełnego smutku i gniewu Zamknięty w czterech ścianach Bezpowrotnie Wpadasz w otchłań samotności I nie masz wątpliwości... Będąc sam W głębi swej duszy Toczysz walkę Z sobą Ból istnienia nie daje Ci spokoju Życie nie lepsze niż śmierć A może dać temu kres ?

Powracasz i odchodzisz Przepraszasz i dziękujesz Proste słowa – jednak ich nie rozumiem Pragniesz i cierpisz Pytasz i błądzisz Po co to wszystko ? Pozwól mi tylko zrozumieć siebie Płaczesz i uciekasz Prosisz i żałujesz Powiedz tylko... Jak dalej żyć bez Ciebie Ponad wszystko jednak czuję się sam... Czyżbym pomylił świat ?

Dziękuje bardzo

Przemierzasz wciąż setki mil Szukasz miejsca przetrwania Pragniesz unieść się Miłością obcowania Chcesz poczuć smak wolności Patrzeć jak żyje świat Na przełomie lat Wciąż słyszę cię między słowami Pytasz mnie jak dalej iść Którą drogę wybrać znów Chcesz wiedzieć jak Pokonać strach By miłość przepełniała nas W ten magiczny czas Dlatego proszę już Nie odchodź Nie zostawiaj mnie Co dziś zrobię gdy Nie ma, nie ma Cię Pustka na niebie wśród gwiazd Nie liczy sie już nic... Na prawdę nic...

Zmierz zapada, słońce chowa sie przed nami A my zakochani Noc już blisko, niebo z gwiazdami Słuchamy morza fal Wietrzyk powiewa nad głowami Zapatrzeni w siebie rozumiemy się bez słów Zjednoczeni ustami znów Tyś piękna jak kwiat Twe niebieskie oczy Jak woda wołasz do mnie Upragniona ! Dam ci wszystko co mam Abyśmy stali sie jednością Gdyż Twe uczucie We mnie płonie I nigdy nie przestanie Bo na zawsze w moim sercu Tylko Ty kochanie Pragnę zawszę mieć Cię przy sobie I gdy tylko pomyślę O Tobie Płonę ze szczęścia Kochanie moje

Czujesz się sam Nie masz nikogo Z dala od świata Pełnego smutku i gniewu Zamknięty w czterech ścianach Bezpowrotnie Wpadasz w otchłań samotności I nie masz wątpliwości... Będąc sam W głębi swej duszy Toczysz walkę Z sobą Ból istnienia nie daje Ci spokoju Życie nie lepsze niż śmierć A może dać temu kres ?

Bardzo piekny wiersz, opowiadający o strasznej histori, która gdzies Ci sie nasuneła w głowie....być mozę historia prawdziwa ? Kilka kolokwializmów oddają dobitną treść. BDB

Ile jeszcze będziemy przechodzili obok Siebie ? Ile jeszcze nieprzespanych nocy przez Ciebie ? Tyle myśli na sekundę o Tobie

Powracasz i odchodzisz Przepraszasz i dziękujesz Proste słowa – jednak ich nie rozumiem Pragniesz i cierpisz Pytasz i błądzisz Po co to wszystko ? Pozwól mi tylko zrozumieć siebie Płaczesz i uciekasz Prosisz i żałujesz Powiedz tylko jak dalej żyć bez Ciebie Ponad wszystko jednak czuję się sam... Czyżbym pomylił świat ?

Zawszę kiedy myślę, że jestem bliżej Twego serca Czuję radość mej duszy, pragnienie spełnienia. Zmieniasz mój świat, zmieniasz każdy mój dzień Czekam na Ciebie może kiedyś odnajdziemy siebie Jesteś głosem w mojej głowie Marzeniem do spełnienia Uczuciem wołającym Nas. Pamiętne chwile niedoli powracają do mnie w snach, Daj mi siłę, daj mi wiarę by zwyciężyć granicę zła. Jesteś dla mnie wszystkim co mam Pamięcią obecną wewnątrz mego serca, Krótkie chwile spędzone z Tobą Są dla mnie szczęśliwą wiecznością, Radością, gdy mamy siebie

Każdego dnia, gdy wita nas świt Budzę się by dla Ciebie żyć Tylko Ty dajesz mi siłę, Tylko Ty dajesz mi wiarę Napełniasz mą duszę swoim ideałem Życie z Tobą nabiera sensu Chce poświęcić się temu bez kresu Pragnę na zawsze być przy Tobie Znalazłem swoje miejsce Czego szukać więcej ? Chcę zatrzymać czas By było tak jak pierwszy raz Gdy miłość przepełniała Nas Wieczność czeka już, trzeba spieszyć się Po co topić smutki w łzach Wstawaj ! Trzeba chwytać nowy dzień