Fly Elika

Przyznam się, że nie wiem Marku jak wyszedłeś na kobietach jeśli twierdzisz, że na plus to bardzo dobrze ja tylko co widzę i zauważam :)), to że motylkowo wręcz celebrujesz nicki, No niech mnie :)) odpowiem Ci buziakiem z nielotem :*))

już wyżej wyjaśniłam - co z tym to nie wiem, dziwne i to nie tylko tutaj dostrzegam, z resztą nie zwracam już na to uwagi :)) jak tak jest, to niech sobie będzie skoro musi, bo nie ma na to wpływu cieplutko Judyt

Dzięki za troskę Łobuzie :)), nie sądziłam, że tak poważnie do tego podejdziesz wierząc tak bardzo, że chce zostać motylkiem ... :))))))))

mój JudytKo czterowers :)) ja nie mam zwyczaju wklejania tutaj nie swoich bez kursywy, a z kursywą nie swoją bardzo rzadko chociaż dziwnym trafem częściej znajduję co siedzą mi w komputerze :)) zanim moje tu przyjdą:) taka też prawda

:)) serdecznie

Zastanawiałam się nad tym czy wyciąć wstawki, Nie wycięłam, ponieważ to ma jakieś tam znaczenie dla wierszyka -teraz zwłaszcza duże- wbrew śmieszności ich. Dlatego też dałam na warszat, żeby się dowiedzieć, jak się takie coś czyta :)). Po tym coś zdecyduję. Dzięki za uwagę, każda ważna dla mnie teraz Judytko.:)) Serdeczne dzięki p.s. Mogę Cię poprosić o wytłumaczenie mi dokładniej uwag pod moim wierszem powyżej, co do zdania twojego na temat czasu i całości odautorskiej. Nie bardzo zrozumiałam o co Ci chodzi?

jesteś tutaj jak to miło nienachalnie a zalotnie kontakt mamy ciepły słowny nie muszę już na Słońce porywać się z motyką brakowało mi takich dni w spokoju balastu jasnego zniecierpliwień natury męskiej i przyjaznej ciepło i oto stanęłam w progu cieniu dębów i buków zasłuchana w ich mowę leśna arena cicho szumi że przejdę na drugą stronę

a gdy zakwitnie już jabłoń i sen spod korony płatkami kwiatków opadnie pod mgłę gęstą bieli ułoży się na nowo w zieleni trawą uspokoi i opowie o smaku soczystym spod wykwitu czerwieni pomyśleć tak o sobie dlaczegóż nie być choćby przez chwilę motylem choćby oczkiem pawim przy okazji podsłuchać szeptów z wnętrza kwiatu ptaków posłuchać ćwiru ćwiru i ich śpiewu o mein got z pyłku eliksir rozsiać wokół domu najlepiej pergolowo z akacją wabić też synoptycznie ze słodyczą się nawinąć na łyżeczkę drewnianą odśrodkowo i naokrągło poczuć się razem z misiem

Przyłączę się z tej okazji do życzeń, spełnień prostych i poetyckich :)) setki - Poetów !!! Króciutko co prawda jestem coś tam napewno się nauczyłam :)) myślałam, że szybciej to pójdzie o tyle o ile :))) poezji tu zastanę świeczuszka na torcie śliczna szkoda, że jedna mimo iż wcale nie taka skromniutka :))

No nic, nie mogę takiej interpretacji zostawić samej sobie, chociaż - jakoś nie przepadam za pisaniu o samym sobie :) Prometeusz, jako postać mityczna posiada oczywiście swój jasno zrozumiany sens odczytu, jednak ja nigdy nie jestem za tym, żeby chodzić pod rękę ze szkolną nauką (szczególnie, że u nas z tymi szkołami to różnie bywa). W tym momencie Prometeusz to "postać mówiąca w wierszu" tu i teraz, czyli Prometeusz naszych czasów (zresztą zdegradowany). Motyw papierosa nie jest błahy - tutaj też jest ogień! Dla Prometeusza jest on irytujący - z jakiś tam względów. Kolejny motyw "ciepła" jest w 4 strofie, czyli w sumie motyw ognia pojawia się 5 razy i należy go łapać razem z otoczeniem. I tutaj można na końcu połączyć miłość z ciepłem - i wtedy wychodzi taki upierdliwy, nieustępujący ciągle i ciągle Prometeusz :) Do momentu papierosa zgsadzam się z Tobą w zupełności i taką drogą szłam właśnie - Prometeusz zdegradowany, ale nie pyszny i zarozumiały. Dalej - podsunąłeś mi ciekawe propozycje. Będę dalej się wgryzać, a jakże! :-) Zresztą pewnie, że Prometeusze różni bywają upierdliwi. trzeba umieć być taktownym Prometeuszem i wiedzieć, jak być naprawdę potrzebnym. jeśli się tego nie umie, to lepiej się nie brać za prometeuszowanie. :-))) (Ale to tak abstrahując od wiersza). Eliko, sorki, ale Twoja interpretacja jest dla mnie znacznie trudniejsza do odszyfrowania niż sam wiersz. Sorki, to nie jest złośliwość. :)) Oxyvio, ani nawet bym nie pomyślała o twojej złośliwości, tak przecież bywa że trudno coś co prosto wyrażonego zrozumieć. Też mam tak czasem, jak Ciebie czytam i właśnie częściej w komentarzach niż w wierszach.

Jesli można, cały tekst jest próbą rozpisania o problemiu Prometeusza. Moim odczytaniem Michał stara się pokazać istotę prometeizmu przez odróżnienie go od bogów. Jednocześnie , co przed chwilą dostrzegłam to jest to, że Tytan to również księżyc Saturna, bodajże i tu coś jest na rzeczy. Stąd sądzę pojawia się dziewczynka z zapałkami ... Wracając do Prometeusza był z Tytanów przed bogami Olimpu. Heroizm prometejski, to to co opisuje Michał w wierszu, zwątpienie w darowanie ognia ... ludziom -bogom, dlaczego i co z tego ? :) Dodając, Prometeusz często jest postacią w literaturze o cechach człowieka heroicznego. I tak mi się wydaje, że nalezałoby zaczynać podjęcie wywodu w wierszu i dylematu. Serdecznie P.S. Skąd może być wiadomo kiedy peel jest również autorem, a kiedy tylko peelem ?:))

Tak, rozumiem o co zabiegasz, da roje :)) z tym, że zaobiecujesz nowym wierszem, do którego dobrze się przyłożysz. Dzięki za słowa życzeń ciepłych wzajemnie Sylwestrze

Twoje komentarze Almare, potrafią niekiedy być, mam taką nadzieję :))dobitnie cynicznie szczere :)). Zakładam szczerość autora w dziele i z nim( dziełem) prowadzę dialog, odwzajemniając szczerość. Wiersze Pana Michała, na owo odwzajemnienie w pełni zasługują - moim zdaniem. Również pozdrawiam. :)) Dzięki za odpowiedź Almare. pozdrowionka :))

Ja bym tytuł zostawiła tak jak jest oddzielając o od oprawcy :). Co do dalszej treści to ostatni wers dobrze współgra z całością na zakończeniu. Zostawiłeś też wielokropek, tak może być i to nie przeszkadza, reszta zależy przecież i tak od Ciebie. To oczywiście moja sugestia. Pozdrawiam.

Twoje komentarze Almare, potrafią niekiedy być, mam taką nadzieję :))dobitnie cynicznie szczere :)).

Ja też znam misia tylko troszkę innego, grzecznego, miłego, mężnego. Lubię go bardzo choć się poznać tak daje, że rój pszczółek na codzień tai z morałem :))))))) oooch Ładne jak zwykle rymowanie, treść zabawnie satyryczna. Do perfekcji jedno zdanie tylko z "Że ..." zaczyna się - troszkę to niepotrzebnie twój styl bajkowy oszpeca - a może dać tam znak zapytania. Nowocześnie żargonowo by wyszło. Co na to specjaliści od bajkowego języka :))? Serdecznie

Mi też się spodobała całość tekstu wiersza, dynamiczna forma treści ( z mojego czytania tu przydałoby się dopracowanej interpunkcji bez tradycyjnego dzielenia na zwrotki, jednolitości ewentualnie z przerwami na złapanie tzw. oddechu) serdecznie i pozdrawiam

to tak jak ja Judytko

o jak miło Fly! tak porannie, dziękuję serdecznie, zastanawia mnie jedno: zostawiałam kilka słów pod Twoim i zniknęły, jak i pod innymi wierszami"(...) no cóż ..tak też bywa, J.dziękuję za sedecznie i wzajemnie szkoda z powodu zniknięcia wierszy i tych miłych koentarzy Judyt :( , żal też czyjeś też tak zareagowały, widocznie było za nerwowo, za trudno (?) pozdrowionka

Judytko cieszę się, że czytasz moje z zastanowieniem :) i podoba się wplecione, ważne to bywa dla łałtorki i przekazu. Co do puenty długo się zastanawiałam, jak to w miarę ująć ;) a że bee, to inspiracja nie do końca jest efektem - miejmy nadzieję - bo wtedy nie było inspiracji, ani nadal istniejącej puenty ani mojego wiersza - pocieszając się ;) a i pomysły na tekst i do puenty się nad nami przewijają podobnie, raz są więcej be i nnym razem mniej, nie mówiąc w jakich czasach zyjemy a temat wiecznie żywy. Serdecznie pozdrawiam Judyt Każdy twór czytam z zastanowieniem Fly tylko, że należałoby dać poprawkę: nikt nie jest wolny od grzechu- ziemianin(: nie wszystko da się zapisać- z tym się zgodzę, J. serdecznie z wzajemnością i kwiatkiem zgodzę się również z Tobą - zrozumieniem :) za kwiatek, za wzajemność ciepło dziękuję

krótkie i pomysłowe ujęcie, również nie do przeczytania na raz Judyt :) nic nie jest takie oczywiste od razu, ale szukamy takich środków, jednak mądrość z dostrzeganiem i w tych środkach prawdy skutkuje dobrym :) z rana na miły dzień pozdrowienia serdecznie

dzięki za 'miłego ... Judytko miłego dnia serdecznie :)

Wyraziłam opinię na warsztacie i poznałam Twoją. Wiersz mi się jednak podoba i to bardzo autorze, a ta forma dla jego treści jest lepsza i uwydatnia przekaz. pozdrawiam

:))) czasem, dlaczego nie (?) ;)))) och Judyt, kim ty jesteś, dobrze że dostrzegasz :)) iiii zresztą pewnie wiesz o co ci chodzi i ja chyba też serdecznie - znowu zaskoczyłaś pozytywnie :)) o to i pozdrawiam

tak, naprawdę zaskoczyłaś mnie wyrazem tego wiersza interesujący i dużo w nim treści i miłych akcentów pozdrawiam serdecznie