Przemysław Supernak

cicho… błądząc pośród grobów krokiem zbyt żałobnym nie zbudź ich do życia ich śpiących radośnie ciszej niźli sny spokojne ichnasze milczenie szumiące w liścieniach stóp twych nasłuchuje a kroki stłumione zdumione ich tchnieniem bo drzewo w głąb krzyża i drewnem i myślą najciszej… 24.07.1998

czy potrafisz sprawić by deszcze świeciły a słońce padało jeśli tylko wiedziony kaprysem lub żądzą zawsze niesytą gorąco zapragniesz aby usta słodkie delikatne wściekle gryzły twoje gardło a zęby oszalałe czule całowały 21.10.1996

moje kły są na mnie wściekłe gryzą mój język i kąsają mnie od wewnątrz usłysz jak moje usta opuchłe milczeniem głuchną 26.12.1996

z kwiaciarenką w bukiecikach w kawiarenki głąb w bucikach wszedłem szybko i prędziutko ustawiłem ją na stoliku z nagła w szale ową oną w cale sobą tak przepiękną oblegałem tłumem krzeseł wokół pustych o o ślepły ślepcze czy czy tańczy szepcze wysysa gdy patrzysz gdy klęczysz jak żmija nad tobą wygina tak długie i giętkie ostygłe swe ciało i ta ańczy i sze epcze onasze eeepcze onataaa ańczy 26.01.1996

uciekać! uciekać! uciekać! jakieś pęknięcie pęknięcie jakieś na kciuku co tętno ściska a może by tak… a może by nie… nie, nie… a może by! może… kamień rzucić w morze uciekać! uciekać! uciekać! dotknięcie oddycha a oddech dotyka szybciej! szybciej! szybciej! …przestaje czyż to nie dziwne?! nie dziwne jest?! że jeszcze to dziwi 8.01.1996