Monika Sz.

nastała ciemność a piątego dnia pękła rysa otchłani i wynurzyła wielka krwiożercza piii...piii...piiii.... piiironia już szczerzy kły świadoma inteligencja delikatnie przegryza błonkę ucha irrr...irrrr...irrr.. świdrując w samotności rozgrzebuje mątwę myśli i zżera zielone pole za domem mój umysł jak ociemniały kot nigdy nie spada na cztery łapy