Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

sabina iskra

Użytkownicy
  • Postów

    5
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez sabina iskra

  1. postaram sie nad tym popracowac. tak, mieszkam za granica i nie mam polskiej czcionki.
  2. jestem pielegniarka, towarzysze umierajacym, a "pisarzenie" dopiero odkrywam dla siebie, wiec wdzieczna jestem za kazdy komentarz masz racje ze niebardzo wiadomo o co chodzi-piszac nie zastanawialam sie jednak jak to odbierze czytajacy-chcialam przelac to co czuje
  3. koszmar zycia meczyl umierajacego.... pracuje w hospicjum
  4. noca, swoim krzykiem dotknales mnie w glebi znöw podazam do ciebie wloke swe cialo, zmeczone bys poczul ma bliskosc jestem, juz nie krzycz, nie wolaj... jestem, dotykam twej dloni drzacej, nie krzyczysz juz lawina slow mnie zasypujesz, ciezar to niesamowity miotam sie w duszy lecz slucham i jestem tu dla ciebie juz wolniejszy twöj oddech, twarz miekko wtulasz w poduszke jeszcze chwile i znowu zasniesz a ja... ja odejde z ciezarem ktöry kradl ci sen-duchem pelna twego ducha
  5. pragne wzburzyc twoja cisze porwac cie nurtem mej rzeki uniesc fala mego ducha rzeczywistosc sie rozprasza i rozsadek gdzies zanika bezgranicznosc rzadzi nami poplyn ze mna choc przez chwile namietnoscia upojony badz korytem,ja twa woda i wzburzylam twoja cisze i porwalam nurtem rzeki i unioslam fala mego ducha rzeczywistosc sie rozprasza i rozsadek gdzies zanika bezgranicznosc rzadzi nami wlasnie plyne twym korytem namietnoscia upojona rozkwitajac jak pak kwiatu"
×
×
  • Dodaj nową pozycję...