BartekWróbel

Gdzie jesteś Panie bo jakoś nie widzę twej świetlistej poświaty wszechwidzących oczu rąk czyniących cuda Wszechmogący Panie gdzie Twa moc zniknęła Jeśli w ogóle kiedyś istniała Gdzie się podziało twe miłosierdzie miłość do bliźniego dawno przeminęła. I wcale nie narzekam, mówię prawdę Żeby przypadkiem nie zgrzeszyć

Ciekawa odpowiedź na mój wiersz. Bardzo mi się spodobało. Pozdrawiam

Gdy w sobie zamykasz wszystkie zmartwienia i sądzisz że nikt o tobie nie myśli, w wielkim jestes błędzie, mój kolego bliski. Bo nie jest to prawdą, ani domyśleniem, że cię nikt nie rozumie, i twe serce ignoruje. Zawsze ktoś się znajdzie, kto cię sam doceni, więc nie myśl, że jesteś sam na tej wielkiej Ziemi Staraj się zrozumieć me nieskładne słowa i być dobrej myśli, wtedy każde nawet najskrytsze marzenie, zawsze ci się ziści. I ci to gwarantuje tymi oto słowami: Że ci którzy wierzą, nigdy nie będą sami.

Choć nie znam jej zbyt dobrze, bom jeszcze zbyt młody, pociągają mnie jej piękne obchody. Gdy ludzie miłe słówka do siebie szepcą, całują się i po ulicy drepcą, za ręce się ciągle trzymają i wciąż ze sobą rozmawiają. Czyż to nie jest piękne? Niech mi ktoś zaprzeczy! Przecież nie ma na świecie piękniejszej niż to rzeczy.

W miłości lekkich porywach, trzęsiesz się delikatnie. Myślisz co serce jej skrywa, gdyż nie wiesz tego dokładnie. Nie wiesz co ona czuje, lecz wiesz co twe serce trapi. Uczucia tego nie schowasz, choćbyś je w końcu przegapił.