brat Roni

Tęsknię Widzę jasne światło które wystrzela przez burawe chmury rozświetlone jego pochodem Widzę i tęsknię to piękno mnie napełnia nasyca pochłania mój mrok ale jest jakby posmakiem nie Pełnią i dlatego tęsknię za Tobą który przygotowałeś nam to czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało ani serce nie zdołało pojąć i tęsknię za Pełnią za Tobą który sam możesz mnie wypełnić do końca

w ciszy przesuwa się niebo za chwilę wszystko zmieni sie w biel głucha samotność bez pytania przychodzi kolej spraw bo kogo ma pytać co robić wie odwieczne prawo następstwa fragmentów cierpliwie oznajma zasady swe a ja patrzę przez swoje okno zaczynam tęsknić za Tym co trwa kiedy wreszcie mogę Cie spotkać w kolei czy poza koleja spraw